Monstrualna Rozpiska cz. 109 Amanita Nightshade - Basic

Siem! 

Rozpiska była zapowiadana na wczoraj, ale przez 6 godzin szyłam koszulę i po prostu już nic mi się nie chciało. Meet który miał dzisiaj odbyć się z dziewczynami z WAMH został przełożony na jutro, ale po czasie ostatecznie odwołany więc jutro fotek spotkaniowych nie będzie, więc mogę zacząć serię. 

Najpierw mała opowieść o zakupie lalki. 

Przed Dniem Dziecka dużo ludzi mówiło, że w TK Maxxie rzucili Amanity w dobrej cenie. Oczywiści mieszkam w tak dziwnym mieście, że promocje je omijają dlatego też zwątpiła w to, że zielonkę zdobędę. Byłam nawet w Bydgoszczy, ale tam nie było żadnej Monsterki - w ten sposób nadzieje spadły do minimum. 

Nastał pierwszy czerwca i po wykładzie wybrałam się z Panną M do naszego TK Maxxa. Weszłyśmy do sklepu, a ja wpadłam w euforię! Były 3 pudełka! Wzięłam wszystkie! :D 

To był najlepszy Dzień Dziecka EVER! Zajebiste towarzystwo + Epicka lalka = Genialny dzień! 

Historia się kończy, tak więc zaczyna rozpiska. Jednak zanim ona... mjuzyszyn :D

Jak tylko usłyszałam tę piosenkę i wsłuchałam się w tekst to pewien fragment jest bardzo Amanitowy. Dokładnie chodzi o ten:

"You're a cherry blossom

You're about to bloom

You look so pretty, but you're gone so soon"

Czyż nie Amaniciowe? :3

 

Lalkę otrzymałam: 1 czerwca 2016

Cena: 59,99

Stan: Nowa

Pamiętnik: Niemiecki i tym podobne języki

Ogon od sukni był przygnieciony kawałkiem plastikowej szybki. 

Lorna wbiła na foty Amanici :D

Pomysł na to, żeby w miejscu nóg lalki był rysunek Dziwadła olbrzymiego genialny.  

Po wyjęciu lalki miałam ponownie problem. Rozczesywać czy nie rozczesywać - oto jest pytanie. 

Ostatecznie rozczesałam z myślą o polokowaniu jej. 

Te zdjęcia są z jej drugą fryzurą, bo pierwsze ułożenie rozpadło się. Zrobiłam fotki w plenerze, wzięłam ją na wakacje, niestety tego nie wytrzymały. 

Pnącza na butach pomagają lalce zachować równowagę.

  

A teraz przed Państwem druga sesja plenerowa ze współudziałem Panny M. 

Robiona może tydzień po zakupie lalki. To był czas ostatniego tchnienia kwiatów, ale udało się parę z ogródka jej dziadków uwiecznić. 

Drzemka na kępce trawy, która wcześniej służyła jako legowisko dla telefonu w przerwach pomiędzy zdjęciami :D

 

W tym momencie była zmiana okolicy i poszłyśmy nad Wisłę. Robiąc zdjęcia zauważyłyśmy, że ktoś skacze na główkę z konarów do rzeki. Matko co za debil! Nawet wydawało mi się, że robił to na golasa :D

Huśtawka z pnączy. W odcinku sama sobie podobną zrobiła. 

Po tej fotce ponownie nastąpiła zmiana otoczenia. Panna M dzierżyła w dłoni Amanitę na huśtawce i przedzierałyśmy się przez krzaczory w poszukiwaniu dobrego spotu na zdjęcia. 

Co jak co, ale Amcia miała najwygodniejszą podróż :D 

Miejsce znalezione. O coś takiego właśnie mi wtedy chodziło. Po drodze znalazłyśmy wielkie mniszki lekarskie. Te liście miały chyba z 50 cm! Ślimaki je błyskawicznie zeżarły :D 

Obok nas jeszcze jakieś drzewo skrzypiało dodając upiornego nastroju :D 

Kuniec 

Jednak jeszcze podzielę się z Wami jedną rzeczą. Na wykładzie z symbioz prowadząca mówiła do nas to co miała do powiedzenia. Ja trochę nie słuchałam i przysypiałam i nagle usłyszałam "Amanita" z jej ust. Taki zong. Czy ona powiedziała Amanita? Patrzę na ścianę ze slajdem i widzę muchomory. No przecież! Amanita to po łacinie muchomor.

W takiż oto sposób przeczytaliście całą historię tejże lalki. 

Następne posty... (zastanawiam się, czy rozbić to na 3 oddzielnie czy zbić do kupy) będą o dziewczynach z jej serii. Na pewno w ostatnim pojawi się "sesja" wspólna, całkiem świeża, bo z poniedziałku. 

To do przeczytania.

PoZdrawiam